MARINA VAN DAMME NETWERK

In 1995 studeerde ik af als Toegepast Onderwijskundige aan de Universiteit Twente. In 2006 heb ik de Marina van Damme prijs gewonnen, o.a. voor de oprichting van het Netwerk van Ondernemende Onderwijskundigen (www.netoo.nl). Het netwerk heeft recent haar 15-jarig lustrum gevierd. In de periode 2009-2011 heb ik ter versterking van mijn profiel de Masteropleiding Strategisch management in de non-profit sector gevolgd. Vele jaren heb ik me als onderwijskundige gefocust op de wereld van kunst en cultuur. De betekenis van de kunsten is in mijn ogen ontzettend groot, zowel op maatschappelijk als sociaal-emotioneel vlak. Sinds 2018 werk ik als ondernemer met een aantal collega’s aan de ontwikkeling van Educatiepunt Zutphen en Apeldoorn. Een prachtige organisatie die helemaal is gericht is op verrijking van het primair en voortgezet onderwijs met leerzame initiatieven van lokale partners. Samenwerking tussen onderwijs, bedrijfsleven, overheid en maatschappelijke organisaties staat centraal. Waar mogelijk is er in de projecten een rol voor kunstdocenten, omdat zij leerlingen kunnen helpen hun ervaringen en ideeën op een creatieve manier te verwerken. Naast mijn werk als onderwijskundige ben ik oprichter en bestuursvoorzitter van Muziekhuis Deventer, een locatie waar ondernemende muziekdocenten met een eigen lespraktijk lessen geven en met elkaar samenwerken.  

Joyce Kuiken studeert af in 2006 aan de TU Delft als architect met een passie voor lichtgewicht en mobiel bouwen. Na werkervaring opgedaan te hebben bij een aantal architectenbureaus, besluit zij in 2009 de sprong in het diepe te wagen, en start eggworks – studio for lightweight architecture. Enkele maanden na oprichting wint zij de Marina van Damme-beurs en krijgt daarmee de mogelijkheid om in Dessau Duitsland aan de Anhalt University of Applied Sciences te gaan studeren bij het Institute for Membrane and Shell technology [IMS]. Hier komt zij in aanraking met gridshells, een lichtgewicht constructiemethode waarmee grote overspanningen op bijzondere wijze gevormd kunnen worden. Binnen verschillende onderzoeksprogramma’s heeft zij een ontwerptool ontwikkeld waarmee gridshells in de 21e eeuw door ontwerpers toegepast kunnen worden; door middel van interactief modelleren en digitaal produceren een duurzame architectuur mogelijk maken die op vele manieren licht te noemen is. Ook heeft zij zich gericht op innovatieve lichte bouw- en ontwerpmethoden in de woningbouw. 

Dankzij de Marina van Damme beurs ben ik in 2005 gestart met de Master Bewegingswetenschappen aan de VU Amsterdam. Daarvóór heb ik Industrieel Ontwerpen gestudeerd aan de TU Delft, en erna ben ik begonnen met een promotieonderzoek. Het doel van het onderzoek was een nieuwe methode te ontwikkelen voor het diagnosticeren van lage rugklachten. Omdat een belangrijke oorzaak van rugklachten ligt in het mechanisch falen van de structuren in de rug, richtte het onderzoek zich op het meten van stijfheden van de tussenwervelschijf door middel van trillingsoverdracht. Natuurlijk is dit onderzoek nog niet afgerond, wetenschappelijk onderzoek is nooit klaar, maar ben ik inmiddels gepromoveerd en aan het werk in het LUMC. Daar ben ik aangesteld als stafadviseur Medische Techniek en geef ik zorgverleners advies over met name medische apparatuur. Dit betekent dat ik help bij grote aanschaftrajecten, vaak Europese aanbestedingen, risico analyses verricht op nieuw in te richten zorgprocessen, regelgeving in de gaten houdt enz. Eigenlijk alles rondom veilige toepassing van medische technologie in de medisch specialistische zorg. Een mooie uitdaging!

Ik wist al van jongs af aan dat ik de bouw in wilde. Nadat ik was afgestudeerd aan de TUDelft ben ik als architect aan de slag gegaan bij een groot architectenbureau. Howel de vaak utilitaire bouwprojecten uitdagende opdrachten waren, werd al snel duidelijk dat mijn werkterrein beperkt bleef tot de planfase op het kantoor, en niet op de bouwplaats. Dit maakte het werk voor mij een stuk minder interessant, want het gaat ten slotte om het daadwerkelijk realiseren van de ontworpen plannen. Met deze beurs heb ik de geweldige kans gekregen om bij te scholen, zodat ik de kennis van aannemers, managers en makelaars mij eigen kan maken. Met deze kennis op zak ben ik een onderneming gestart die op de particuliere markt gericht is. Ik bied een totaalpakket aan van taxaties en aankoopbegeleiding tot het ontwerpen en uitvoeren van grootschalige verbouwingen die de potentie van woningen maximaal benut. De architect maakt niet langer meer alleen een mooi plaatje, maar begeleidt het gehele proces. De architect als bouwmeester, zoals het vroeger ooit begon. 

Ik heb in 2004 de studie Civiele Techniek afgerond aan de TU Delft en ben daarna als constructeur gaan werken voor Royal Haskoning. Daar kreeg ik kansen om internationaal te werken. Het leukste daaraan vond ik niet zozeer de technische opdracht zelf, maar het culturele aspect, om met pionieren en improvisatie vooruitgang te kunnen boeken. In 2006 won ik de Marina van Damme beurs en kreeg ik de kans om een studie politicologie aan de universiteit van Leiden te doen. Die opleiding heb ik in vier jaar afgerond naast mijn voltijd baan als constructeur/projectleider. Politicologie kwam tegemoet aan mijn wens om me te verbreden en mijn interesses voor economie, geschiedenis en filosofie. Het was verfrissend om in plaats bouwplannen maatschappelijke problemen en oplossingsrichtingen te analyseren. Ik ontdekte wel dat mijn passie na afronding van politicologie nog steeds in de bouwsector lag. Ondertussen was ik doorgegroeid en deed ik steeds complexere projecten in binnen- en buitenland.

In 2017 zag ik bij het Rijksvastgoedbedrijf kans om de bouw en een politiek-bestuurlijke omgeving met elkaar te combineren. Daar werk ik inmiddels als technisch manager aan aansprekende en opnieuw complexe projecten, zoals het realiseren van huisvesting voor het Europees Medicijn Agentschap in zeer korte tijd. In de rol van technisch manager geef ik leiding aan een technisch team, waarbij ik de technische scope en risico's van het project bewaak, de afstemming met de gebruiker doe en nauw samenwerk met project- en contractmanagement. Daarnaast kan ik bij het Rijksvastgoedbedrijf mijn ervaring inzetten op onderwerpen als digitalisering van het bouwproces en klimaatdoelen zoals circulariteit. Het geeft veel energie om op die manier voor het Rijk te werken.

Al tijdens mijn studie Toegepaste Wiskunde kon ik, door het tekort aan wiskundedocenten, starten als docent wiskunde. Na het behalen van mijn master Science Education ben ik dit werk met veel enthousiasme blijven doen. Naast lesgeven ben ik in alle jaren dat ik werk, veelal op eigen initiatief, initiatieven gestart om het werk beter te stroomlijnen om op die manier de werkdruk van mijn collega’s te verminderen en tegelijkertijd de kwaliteit van het onderwijs te verhogen. Ik heb de Marina van Damme Beurs aangevraagd, omdat ik, na 17 jaar werken in het onderwijs toe ben aan een volgende stap richting (midden)management. Op die manier kan ik voor veel meer mensen verschil maken. De beurs heb ik ingezet om de opleiding tot “Basisbekwaam Schoolleider” en aansluitend de opleiding tot werkgelukdeskundige te kunnen volgen.

Op dit moment zit ik middenin de opleiding tot Basisbekwaam Schoolleider. Ik ben ruim over de helft en iedere dag merk ik al verschil: je leert op een andere manier kijken naar processen en je organisatie, waardoor je ook nieuwe kansen en uitdagingen ziet en aangaat. Zo heb ik nu al meer coördinerende taken op me genomen naast het lesgeven.  

Zonder de beurs had ik deze opleiding niet kunnen doen. Als moeder van drie jonge kinderen is het al lastig genoeg om werk en privé te combineren zonder opleiding. De beurs was een enorme stimulans om tóch te starten. Het winnen van de beurs was voor mij ook een bevestiging dat ik de juiste weg kies. Ik ben nu midden in het proces om toch een tweede master (Master Integraal Leiderschap) te gaan volgen om me op meer academisch niveau te kunnen verdiepen in leiderschap. Het winnen van de Marina van Damme Beurs heeft er voor mij voor gezorgd dat ik mij ambities nu waar kan maken en verder kan groeien richting het werk wat ik zo graag wil doen. Het geeft me het vertrouwen dat ik ook daadwerkelijk die functie kan bemachtigen.

Na mijn studie Geomatics aan de TU Delft ben ik terecht gekomen in de offshore industrie waarbij ik aan boord van schepen werkte. De offshore is erg interessant aangezien je over de hele wereld werkt en reist en staat ook wel bekend als een mannenwereld. Mensen vinden het toch nog steeds bijzonder als je als vrouw in een mannenwereld werkt. Als je een goede ingenieur bent zou het niet uit moeten maken of je een man of een vrouw bent. Met de Marina van Damme beurs heb ik management en leiderschaps- opleidingen gevolgd aan de Erasmus Universiten om mijn soft skills te verbeteren en een beter rolmodel te kunnen zijn voor andere vrouwen in de industrie. Dit bleek een positieve impact te hebben op zowel professioneel vlak als ook mijn prive leven. Vrouwen zullen elkaar uiteindelijk moeten helpen in hun carriere in plaats van elkaar dwars zitten. Na vijf jaar offshore gewerkt te hebben was het tijd om aan de wal te gaan werken. Op dit moment werk ik als Specialist Engineer bij Heerema Marince Contractors. I werk nog steeds ook offshore alleen niet meer zo frequent als voorheen. Ik vind het nog steeds prachtig om aan boord te zijn aan een schip zoals SSCV Thialf en een succesvolle installatie te zien na al het voorbereidende werk op kantoor.

Na mijn studie informatica en promotie in de kunstmatige intelligentie heb ik een aantal jaren informatica onderwijs gegeven op de Universiteit Twente. Vervolgens heb ik met mijn eigen bedrijf ‘IntegrITy Training en Advies’ scholen ondersteund met beleidsadvies en trainingen voor de integratie van ICT in het onderwijs. Daarvoor ontving ik in 2004 de Marina van Damme Prijs die toen nog bedoeld was voor vrouwelijk ondernemerschap. De prijs was voor mij een mooie stimulans om me verder te ontwikkelen.

Via hun TOP-regeling (Tijdelijke OndernemersPlaats) bleef ik verbonden aan de Universiteit Twente. Ik legde contacten met de opleiding toegepaste onderwijskunde en raakte steeds meer betrokken bij projecten met scholen en aansluitingsactiviteiten van voortgezet naar hoger onderwijs. Uiteindelijk ben ik als projectleider voor projecten op het gebied van ICT in het onderwijs en onderwijsvernieuwing weer voor de Universiteit Twente aan de slag gegaan.

Sinds 2016 ben ik vakdidacticus informatica bij ELAN, de vakgroep voor de lerarenopleidingen van de Universiteit Twente, waar ik met veel plezier toekomstige informatica docenten opleid. Ik vind het heerlijk om studenten te kunnen ondersteunen bij hun ontwikkeling in combinatie met mijn expertise in de informatica. Daarnaast schrijf ik mee aan nieuw lesmateriaal voor het nieuwe examenprogramma informatica op scholen.

Ik was in 2003 de eerste winnares van de Marina van Damme Award in Twente. De prijs was toen bedoeld voor vrouwelijk ondernemerschap. Ik heb de prijs gekregen omdat ik samen met twee collega’s startup Twente Institute for Wireless and Mobile Communications (WMC) was begonnen. WMC had 14 medewerkers en richtte zich op onderzoek, consultancy en productontwikkeling voor mobiele en draadloze communicatie. Van 2003 tot 2014 was ik Chief Scientist van WMC. Naast mijn baan bij WMC heb ik altijd een dag per week bij de universiteit gewerkt om contact te houden met de academische wereld. Eerst als universiteit hoofddocent bij de Universiteit van Twente, en van 2006 tot 2012 als deeltijdhoogleraar bij de Technische Universiteit Delft. Vanaf 2012 ben ik deeltijdhoogleraar bij de Technische Universiteit Eindhoven en sinds september 2016 tevens directeur van het Center for Wireless Technology Eindhoven (CWTe), een multidisciplinaire organisatie waar vijf onderzoeksgroepen van de afdeling Electrical Engineering van de Technische Universiteit Eindhoven samenwerken aan verschillende onderwerpen, zoals ultrahoge datasnelheden, internet of things, optisch-draadloze convergentie en toekomstige mobiele en draadloze netwerken zoals 6G.

Wendy Borneman ronde in 2003 haar studie Informatica af aan de Technische Universiteit Twente. Zij werkte als procesarchitect en hielp daarbij organisaties met het (her-)ontwerpen en optimaliseren van hun bedrijfsprocessen.

Na enkele jaren maakte zij een switch naar de gezondheidszorg en werkt sinds 2013 als huisarts. In de zorg zag ze veel mogelijkheden voor organisatorische verbeteringen en ruimte voor nieuwe ontwikkelingen. Hierdoor geïnspireerd vond ze al tijdens haar specialisatie tot huisarts een nieuwe uitdaging in het combineren van haar medische kennis en kunde, met haar eerder opgedane organisatorische en analytische vaardigheden.

In 2010 kreeg ze de Marina van Damme Beurs om deze uitdaging mede vorm te geven. Met het geld van de beurs begon zij aan de tweejarige kaderopleiding Beleid en Beheer van het Nederlands Huisartsen Genootschap. Hier leerde ze eerder opgedane kennis en ervaring van beide vakgebieden te combineren om later een leidende rol in de organisatie van de huisartsgeneeskunde te kunnen spelen. Vooral de ontmoetingen met gelijkgestemden tijdens de opleiding vond ze zeer inspirerend en gaven haar een ingang naar vele nieuwe projecten.

Sinds 2016 combineert Wendy met veel plezier haar werk als huisarts met het bestuurslidmaatschap van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV), de belangenbehartiger van 12.000 huisartsen.

Milou Feijt behaalde haar bachelordiploma Klinische- en Gezondheidspsychologie aan de Universiteit Utrecht met een minor in Informatica en informatiekunde, waarna ze de master Human-Technology Interaction volgde aan de Technische Universiteit Eindhoven. Gedurende deze periode ontdekte ze haar passie voor het inzetten van technologie voor het verbeteren van het menselijk welzijn. Na haar afstuderen in 2017 met een onderzoek naar de barrières en drijfveren voor de adoptie van eHealth bij psychologen, vervolgde ze het werk op dit gebied als promovendus aan de TU/e in een NWO-project. Dit project richt zich op de verbetering van de vaardigheden van professionals in de geestelijke gezondheidszorg in het gebruiken van technologie in hun werk en het ontwikkelen van tools om de therapeutische interactie te ondersteunen. Vaak is de daadwerkelijke implementatie van de onderzoeksresultaten bij dergelijke projecten echter een grote uitdaging en belanden waardevolle opbrengsten ongebruikt op de plank. Om dit te voorkomen heeft ze een plan opgesteld dat bestaat uit een aantal stappen. Ten eerste zal ze onderzoek doen aan de University of California Berkeley (USA) om nieuwe inzichten te verkrijgen in welke technologieën het meeste toe kunnen voegen aan onze geestelijke gezondheidszorg. Op basis hiervan wil ze samen met professionals in Nederland nieuwe tools ontwikkelen die aansluiten op hun behoeften en dagelijkse praktijk. Tot slot is ze van plan om workshops te organiseren waar professionals kunnen leren en ervaren hoe het is om met deze tools te werken. Op deze manier maakt de beurs het mogelijk om een brug te slaan tussen wetenschappelijk onderzoek en de implementatie in de dagelijkse praktijk, en daarmee dichter te komen bij het bereiken van haar doel om technologie in te zetten voor de verbetering van onze geestelijke gezondheidszorg.

Na een vliegende start van mijn carrière als student, promovenda, én postdoc aan Wageningen University & Research (2007-2018), ben ik momenteel werkzaam in de Verenigde Staten. Dankzij de toekenning van een NWO Rubicon beurs werk ik nu als postdoc aan de Yale School of Public Health. Ik doe onderzoek naar de evolutie van mug-overdraagbare virussen zoals Zika virus. Binnen mijn onderzoek probeer ik te begrijpen hoe genetische veranderingen van het Zika virus kunnen leiden tot verschillen in efficiëntie van overdracht door muggen. In 2019 ontving ik de Marina van Damme beurs in Wageningen. Met de beurs wil ik mijn expertise en skills binnen de moleculaire virologie vergroten. Ik ga een specifieke techniek leren waarmee ik virussen kan manipuleren om te kunnen onderzoeken hoe virussen zich kunnen aanpassen aan een nieuwe omgeving. Daarnaast zal ik training volgen in bioinformatica om te leren hoe ik de verkregen genetische data kan analyseren. Mijn onderzoek is belangrijk om inzicht te verkrijgen in de mogelijke verspreiding van virussen in nieuwe gebieden. Mijn ambitie is om carrière te maken binnen de onderzoekswereld en om uiteindelijk mijn eigen onderzoeksgroep op te zetten om manieren te vinden om toekomstige uitbraken van mug-overdraagbare virussen beter te kunnen bestrijden

Na het afronden van de studie Technische Geneeskunde (masterrichting Medical Signaling) aan de Universiteit Twente in 2014 heb ik een vierjarige master gevolgd die opleidt tot arts en klinisch-onderzoeker (Universiteit Utrecht). Na mijn afstuderen in 2018 ben ik aan de slag gegaan als arts-onderzoeker op de Intensive Care in het Radboud universitair medisch centrum. Daar doe ik onderzoek naar slikstoornissen na beademing met behulp van onder andere faryngeale Hoge Resolutie Impedantie Manometrie. Met deze relatief nieuwe toepassing van de techniek wordt andere en extra informatie verkregen dan wat op dit moment beschikbaar is. De techniek wordt op dit moment op enkele plekken ter wereld toegepast. Mijn doel is om deze techniek beschikbaar te maken in de patiëntenzorg in ons ziekenhuis en breder in Nederland ter optimalisatie van de zorg voor patiënten met een complexe slikstoornis. Deze techniek kan de zorg optimaliseren door preciezere diagnostiek en wanneer mogelijk, het inzetten van een gerichte behandeling. De Marina van Dammebeurs maakte het voor mij mogelijk om een fellowship te volgen bij professor Omari, een expert op dit gebied in Adelaide, Australië. Ook maakt de beurs het mogelijk een cursus te volgen over implementatie van innovaties in de zorg. Op deze manier kan ik combineren wat ik het allerleukste en interessantste vind: patiëntgerichte zorg en innovatieve medische technologie.